ရက္စက္လိုက္တာ

သာယာေစသလား
ခါးေစသလားကြယ္။
မုဒိတာျဖစ္
အခ်စ္စစ္ေပမယ့္
သုခိတာယြန္း
အမုန္းသြန္းကာ
ငါ့ထံငါ့နား
ငါ့အပါးမွ
အေ၀းသို႔ ေရွာင္ခြာ
မၫွာတာပါလား။
ဒါေတာင္မွ
ၾကင္နာေလသေယာင္
ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
အခ်စ္ကိုယူ
ေ၀ဒနာေတြေရး
အမုန္းေပးခဲ့တဲ့
မင္းရဲ႕ႏွလံုးသား
အစြန္းမ်ားဆီမွာ
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာ
ရွိေလဦးမလား။
အမုန္းစုန္းနတ္
၀င္လံုးဖက္ထား
မင္းႏွလံုးသားေၾကာင့္
မာယာမျမင္
သာယာထင္မိတဲ့
ငါ့ႏွလံုးသား
ပ်ားရည္မ်ားေၾကာင့္
၀မ္းပ်က္ခဲ့ၿပီ။
ဒါကိုမင္းလည္း
သိရက္နဲ႔မ်ား
ရက္စက္သလားကြယ္။