ေက်ာင္းလွဴသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာအားလံုးကို လွဴရာေရာက္သည္

နတ္သားတစ္ပါးက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ' ဘာလွဴသူသည္ ခြန္အားကို လွဴရာေရာက္ပါသလဲ၊ ဘာလွဴသူသည္ အဆင္းကို လွဴရာေရာက္ပါသလဲ၊ ဘာလွဴသူသည္ ခ်မ္းသာျခင္းကို လွဴရာေရာက္ပါသလဲ၊ ဘာလွဴသူသည္ မ်က္စိအျမင္ဓာတ္ကို လွဴရာေရာက္ပါသလဲ၊ ဘာလွဴသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာအားလံုး (ေရွ႕ကေလးမ်ိဳးလံုး) ကို လွဴရာေရာက္ပါသလဲ ' လို႕ အလွဴနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္း (၅) ခု ေမးပါတယ္-[ ဆက္ဖတ္ရန္ +/- ]

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ' အစားအေသာက္လွဴသူသည္ ခြန္အားကို လွဴရာေရာက္သည္၊ အ၀တ္အထည္လွဴသူသည္ အဆင္းကို လွဴရာေရာက္သည္၊ ယာဥ္လွဴသူသည္ ခ်မ္းသာျခင္းကို လွဴရာေရာက္သည္၊ ဆီမီးလွဴသူသည္ မ်က္စိအျမင္ဓာတ္ကို လွဴရာေရာက္သည္၊ ေက်ာင္းလွဴသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာအားလံုး (ေရွ႕ေလးမ်ိဳးလံုး) ကို လွဴရာေရာက္သည္ ' လို႕ ေျဖၾကားေတာ္မူလိုက္ပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခြန္အားျပည့္တင္းမႈကို အစားအေသာက္က အဓိက ျပဌာန္းပါတယ္။ အစားအေသာက္ မစားရရင္ ခြန္အားခ်ည့္နဲ႕ၿပီး အစားအေသာက္စားရရင္ ခြန္အားျပည့္၀ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတစ္ပါးကို အစားေသာက္ ေပးလွဴလိုက္တာဟာ သူတစ္ပါးကို ခြန္အားေပးလွဴလိုက္တာပါပဲ။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႐ုပ္ဆင္းဥပဓိ လွပမႈကို အ၀တ္အထည္က ထင္ထင္ရွားရွား အေထာက္အကူျပဳပါတယ္။ ' လူမွာ အ၀တ္၊ ေတာင္းမွာ အကြပ္ ' ဆိုတဲ့အတိုင္း ၀တ္ေကာင္းစားလွ ၀တ္ဆင္ထားရင္ နဂိုမလွသူလည္း အထိုက္အေလ်ာက္လွ၊ နဂိုလွၿပီးသူလည္း အတိုင္းထက္အလြန္ လွသြားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးကို အ၀တ္အထည္ ေပးလွဴလိုက္တာဟာ သူတစ္ပါးကို ႐ုပ္အဆင္းလွပျခင္း ေပးလွဴလိုက္တာပါပဲ။
ခရီးလမ္းသြားေနသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်မ္းသာျခင္းဟာ သူစီးတဲ့ယာဥ္အေပၚမွာ အမ်ားႀကီးမွီတည္ေနပါတယ္။ ထီး၊ ဖိနပ္၊ ယာဥ္ကအစ ကား၊ ရထား၊ ေလယာဥ္ပ်ံ ယာဥ္အဆံုး ကိုယ္စီးရတဲ့၊ ကိုယ္အသံုးျပဳရတဲ့ ယာဥ္အဆင့္အတန္းျမင့္ေလေလ၊ ခရီးလမ္းသြားလာရတာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာရွိေလေလပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သးတစ္ပါးကို စီးစရာယာဥ္ (ယာဥ္စီးခ၊ ယာဥ္ေပၚထိုင္စရာေနရာ စသည္) ေပးလွဴလိုက္တာဟာ သူတစ္ပါးကို ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္း ေပးလွဴလိုက္တာပါပဲ။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္အာ႐ံု ၾကည္လင္ျပတ္သားမႈကို အလင္းေရာင္က ပဓာန ေက်းဇူးျုပဳပါတယ္။ ပင္ကိုမ်က္စိအား ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ေမွာင္ေနရင္ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ပါဘူး။ ဆီမီး၊ လွ်ပ္စစ္မီးစတဲ့ အလင္းေရာင္တစ္ခုခု အကူအညီရမွ ျမင္ရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးကို ဆီမီး၊ လွ်ပ္စစ္မီး၊ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး၊ ဖေယာင္းတိုင္ စတဲ့ အလင္းပစၥည္းေပးလွဴလိုက္တာဟာ သူတစ္ပါးကို မ်က္စိအျမင္ဓာတ္ ေပးလွဴလိုက္တာပါပဲ။
လူတစ္ေယာက္ဟာ အေဆာက္အအံု၊ အရိပ္အာ၀ါသ မရွိတဲ့ ဟင္းလင္းျပင္လြင္တီးေခါင္မွာ ေနရရင္ ေနပူ၊ ေလပူ၊ မွက္၊ ျခင္ စတဲ့ ေဘးရန္ေတြရဲ႕ ႏွိပ္စက္မႈေၾကာင့္ ခြန္အားလည္း ဆုတ္ယုတ္၊ ႐ုပ္အဆင္းလည္း ပ်က္စီး၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးလည္း ပင္ပန္းဆင္းရဲ၊ မ်က္စိ အျမင္ဓာတ္လည္း ေ၀၀ါးအားနည္း၊ အေတာ့္ကို ဒုကၡေရာက္ရပါတယ္။ အေဆာက္အအံုတစ္ခုခု၊ အရိပ္အာ၀ါသတစ္ခုခုေအာက္ ၀င္ေရာက္ နားခိုလိုက္ရရင္ေတာ့ ခြန္အားလည္းျပည့္၀၊ ႐ုပ္အဆင္းလည္း ၾကည္လင္၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးလည္း ခ်မ္းသာ၊ မ်က္စိအျမင္ဓာတ္လည္း အားေကာင္း၊ အေတာ့္ကို ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ထြန္းသြားပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးကို ဇရပ္၊ တန္ေဆာင္း၊ အိမ္၊ ေက်ာင္း၊ သစ္ပင္ စတဲ့ အေဆာက္အအံုေပးလွဴလိုက္တာဟာ သူတစ္ပါးကို ခြန္အား၊ အဆင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္းနဲ႕ မ်က္စိအျမင္ဓာတ္ဆိုတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးေလးမ်ိဳးလံုး ေပးလွဴလိုက္တာပါပဲ။
နတ္သားက ေကာင္းက်ိဳးေလးမ်ိဳးကိုပဲ ေရွ႕ကခံေမးလို႕ ' အေဆာက္အအံုလွဴသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးအားလံုးကို လွဴရာေရာက္သည္ ' ဆိုတဲ့ စကားရပ္ထဲက ' ေကာင္းက်ိဳးအားလံုး ' ဆိုတာ နတ္သားေမးတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးေလးမ်ိဳးကိုပဲ ဆိုလိုရာေရာက္ေနေပမယ့္ တကယ္တမ္းကေတာ့ အေဆာက္အအံု လွဴရင္ ရွိရွိသမွ်ေကာင္းက်ိဳးအားလံုး လွဴရာေရာက္ပါတယ္။
ဘာသာေရးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေဆာက္အအံု အလွဴေတြအေၾကာင္း ေျပာတဲ့အခါ ' အေဆာက္အအံု ' ဆိုတာကို ' ေက်ာင္း ' လို႕ အတိအက် အဓိပၸါယ္ေဖာ္ၿပီး ' ေက်ာင္းလွဴသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာအားလံုးကို လွဴရာေရာက္သည္ ' လို႕ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ေျပာၾကပါတယ္။
အစားအေသာက္ေၾကာင့္ ရမယ့္ေကာင္းက်ိဳး၊ အ၀တ္အထည္ေၾကာင့္ ရမယ့္ေကာင္းက်ိဳး၊ ယာဥ္ရထားေၾကာင့္ ရမယ့္ေကာင္းက်ိဳး၊ မီးအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ရမယ့္ေကာင္းက်ိဳး ..... စသည္ျဖင့္ တျခား အရာ၀တၳဳေတြေၾကာင့္ ရမယ့္ေကာင္းက်ိဳးေတြ ေက်ာင္းတစ္ခုတည္းနဲ႕ ရႏိုင္တာကို ရည္ရြယ္ၿပီး ' ေက်ာင္းလွဴသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာအားလံုးကို လွဴရာေရာက္သည္ ' လို႕ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာပါ။

ေ႐ႊပါရမီေတာရ အရွင္ဆႏၵာဓိက၏ ေဟာၾကားခ်က္မွ ထုတ္ႏွဳတ္တင္ျပ မွ်ေ၀ပါသည္။