ၿပီးသြားပါၿပီကြယ္
ကိုယ္တိုင္မွ အဆံုးမသတ္ရင္
အၿပံဳးပ်က္တဲ့အျပင္
အမုန္းေတြသာ အဖတ္တင္လိမ့္မယ္
႐ွံဳးရမွာခ်င္းအတူတူ
ကိုယ့္ရင္ကို
ကိုယ္တိုင္သာ ခြဲပါရေစေတာ့ ...
မင္းနားလည္မွာပါ
ဘာေၾကာင့္ပဲလြဲလြဲ
ကံၾကမၼာကို အျပစ္တင္ရင္ေတာင္
ကိုယ္တိုင္ ကုသိုလ္နည္းလို႔
ခြဲခဲ့ၾကရၿပီပဲ ...
ခုေတာ့ကြယ္ ...
လြမ္းတယ္ဆိုလည္း
တည့္တည့္မၾကည့္ရဲလို႔
ငဲ့ၾကည့္ဆဲမွာပဲ
လွည့္ထြက္ေက်ာခိုင္းလည္း
မင္း ... မ႐ိုင္းပါဘူးကြယ္ ...။
Tuesday, March 17, 2009
လမ္းခြဲမွတ္တိုင္
Posted by ကဗျာမ လေး at 8:46 AM
Labels: ခံစားခ်က္ေလးမ်ား, ႏွစ္သက္မိေသာ ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)

2 Comments:
ဒီကဗ်ာမ်ိဳးေလး တစ္ေန႕မွာ ေရးျဖစ္ေတာ့မယ္ အမရယ္.... ထပ္တူခံစားရတာပါ။
ခုေခတ္မွာ
ခုျမင္
ခုႀကိဳက္
ခုေကာက္
ခုမုန္း
ခုကဲြ
ဒီသံသရာေတြက လြတ္ေအာင္
မရုန္းႏိုင္သမွ်ေတာ့
အစ္မကဗ်ာလည္း
ကဲြေနအုန္းမွာ အမွန္ပါပဲ (အသည္း)
Post a Comment