မာနအလြန္

မေပ်ာ္ဘူးကြယ္
ဘာ လိုေနမွန္းမသိ
ရင္ထဲငိုေနမိတာ
ကိုယ္တိုင္လဲမသိ...
သူမရွိလို႔လား
ေနမထိ ထိုင္မသာနဲ႔
အေျဖၫွိၾကည့္ေတာ့
အတိတ္အစမွာကတည္းက
(ကုသိုလ္နည္းလို႔)
သူ႔ ကိုခြဲခဲ့ရတာပဲ...
ရင့္က်က္ၿပီ ထင္ခဲ့သမွ်
ပင့္သက္အ႐ႈိက္မွာလဲ
သူ႔ ကိုသတိရတာပဲ...
တလႈိက္လႈိက္နဲ႔
ေ၀့တက္လာတဲ့ ဆႏၵေတြဟာ
မာနကို ဖဲ့ေႁခြဖို႔
စိုးရိမ္မွတ္ကို ေရာက္ခဲ့ၿပီ ။ ။