“ဘူးသီးမွအရီးလာမေတာ္နဲ႔”

၀ါ၀ါျမင္တိုင္းေ႐ႊအစစ္လို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ ေမ့ခ်စ္သူရယ္ … ဘုရားမွတ္လို႔ရွိခိုးကိုးကြယ္ ဖြတ္ထြက္ကာမွ ေတာင္ပို႔မွန္းသိေနမယ္ကြယ္ က်ားရဲရာၾကမၼာမယိုးသာတယ္ … လူ႔ဘ၀ဆိုတာဟာလည္း ဗံုလံုတစ္လွည့္ငါးပ်ံတစ္လွည့္ပဲကြယ္ မွန္ကင္းတစ္လွည့္ထင္းတစ္လွည့္ပါကြယ့္ သစ္ငုတ္ျမင့္တံုျမက္ျမင့္တံုမို႔ကြယ္ ေရစီးတစ္ခါေရသာတစ္လွည့္မို႔ ဘူးသီးမွအရီးလာမေတာ္နဲ႔ ဟယ္…။
ခ်စ္ရတာပင္ပန္းလြန္းတယ္ ဂုဏ္ေလာကႀကီးရယ္ … အခ်စ္စစ္နဲ႔မတန္ဘူးအခ်စ္ရယ္ ေငြေလာကႀကီးအလယ္ … ေၾသာ္ ခ်စ္ရတာပင္ပန္းလြန္းတယ္ ဂုဏ္ေလာကႀကီးရယ္ … အခ်စ္စစ္နဲ႔မတန္ဘူးအခ်စ္ရယ္ ေငြေလာကႀကီးအလယ္ …
ႀကီးႏိုင္ငယ္ၫွင္းသလိုပ ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္သည့္ႏွယ္ … ေနေသးသပ ခ်ံဳထဲက ခ်ိဳေသြးလို႔ တျမျမေပါ့ကြယ္ … စိုင္ေကာ္လို႔ ခ်ံဳေပၚေရာက္ နားထင္ေသြးမေျမာက္နဲ႔ဟယ္ စိန္နားကပ္အေရာင္နဲ႔ ပါးသိပ္မေျပာင္နဲ႔ကြယ္ ေမ့ဘ၀အေနစုတ္ေပမယ့္ ေ႐ႊထုပ္တဲ့ ဲ့ျမပ၀ါပါကြယ္ ေသေျမႀကီး ရွင္ေ႐ႊထီး … ဘူးသီးမွ အရီးလာမေတာ္နဲ႔ ဟယ္…။

ေတးေရး - ဘုန္းပိုင္
ေတးဆို - ဗီဗာဟိန္း၊ ရွိဳင္းလင္း