လြင့္ေႂကြ က်ဖို႔ေတာ့
ပြင့္ မေနပါရေစနဲ႔ ဘုရား
သူ ခ်ိဳးႏိုင္ဖို႔ အခက္ေ၀
သူ ေနခိုဖို႔ အရိပ္ေပး
သူ႔ ဘ၀မွာ အပူေ၀းေစေတာ့
အစေတးခံ ေန... ေန...လိုရဲ႕
သေျပညိဳ အပင္ဘ၀နဲ႔
ရွင္ပါရေစသား။ ။
Wednesday, February 25, 2009
ေတာင္းဆု တစ္ခု
Posted by ကဗျာမ လေး at 1:19 PM
Labels: ခံစားခ်က္ေလးမ်ား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 Comment:
ေအာ္
တစ္ပါးသူအတြက္ ေကာင္းလုိက္တဲ့ စိတ္ထားေလး
ကိုယ့္အတြက္လည္း ကိုယ္စဥ္းစားပါအုန္း
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ..
Post a Comment