"ေပးသူနဲ႔ယူသူ"

ဤကမာၻတြင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ၊ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာသူမ်ားကို ၾကည့္ပါ က ထိုသူမ်ားသည္ ေပးခဲ့ေသာသူမ်ားသာ ျဖစ္ေလသည္။ ဥပမာဆိုရလ်င္ ႐ွင္ေတာ္ဗုဒၶ၊ မဟတၱမဂႏၶီႏွင့္ မာသာထရီဇာတို႔ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ အဆံုးစြန္ဆံုးဆိုရမည္ဆိုလ်င္ ဟစ္တလာသည္ပင္လ်င္ ေပးဆပ္သူ အျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ရယူလိုမႈမ်ားကာ ဇာတ္သိမ္းမလွ ျဖစ္ခဲ့ရ ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသက္႐ွင္သမွ်ကာလပတ္လံုး ေပးသူအျဖစ္တစ္ဖံု၊ ယူသူအ ျဖစ္တစ္နည္း ေနထိုင္သြားရမည္သာ ျဖစ္ေလသည္။ တစ္သက္တာလံုး ေပးသူအျဖစ္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္မွာ လြယ္ကူေသာအလုပ္မဟုတ္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤကမာၻေလာကတြင္ ေပးသူထက္ ယူသူက မ်ားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိ မလိုက္ေလ်ာႏိုင္သည့္၊ လုပ္ေပးႏိုင္စြမ္းမ႐ွိသည့္ ကိစၥရပ္ မ်ားကို ေတာင္းဆိုခံရျခင္းမ်ားလည္း ေတြ႕ႀကံဳရႏိုင္ေပသည္။ ထိုအတြက္ မေပးႏိုင္ေလျခင္း၊ ျဖည့္ဆည္း ႏိုင္စြမ္း မ႐ွိေလျခင္းဟုေတြး၍ ၀မ္းနည္းေနစရာမလိုေပ။ ထို႔အတူဘယ္အရာကိုမွ ျဖည့္ဆည္းမေပးႏိုင္ တာ ေပးသူအျဖစ္ မရပ္တည္ေတာ့ပါဘူး ဟူ၍လည္း စိတ္ေလ်ာ့စရာမလိုအပ္ေပ။ အေရးႀကီးသည္မွာ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္၊ ကိုယ္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သေလာက္ ေပးျခင္းအမႈကို မ်ားႏိုင္သမွ် မ်ားေအာင္ျပဳ၍ ယူျခင္းအမႈကို နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ျပဳလုပ္ရေပလိမ့္မည္။
အမွန္မုခ်ျပည့္၀ႏိုင္မည့္ ဆုတစ္ခုသာ ေတာင္းခြင့္ရခဲ့ပါက သူတစ္ပါး၏ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေပးစြမ္းႏိုင္ေသာသူ ျဖစ္ ရပါလို၏ဟု ဆုေတာင္းမိမွာပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္သည္ဆိုေသာ စကားကဲ့သို႔ပင္ ထိုအက်င့္ကို စြဲၿမဲေစရန္ အေတာ္ပင္ေလ့က်င့္ရအံုးမည္ ျဖစ္ေပသည္။

'လူေက်ာ္' ၏ ရင္တြင္းခံစားခ်က္အား အငွားတင္ျပပါသည္။